1866 yılında Hacıosmanlı merkezli kurulan Osmaniye, Payas merkezli Üzeyir sancağına bağlandı. Üzeyir sancağı, Halep Eyaletine bağlıydı. Sancak (İl) Merkezi, 1874 yılında Payas’tan Yarpuz’a(Cebel, Eski Osmaniye) taşındı ve Cebeli Bereket Sancağı adını aldı. Bu sancağa, Osmaniye, Payas(+Dörtyol), Erzin, İslahiye(+ şimdiki Nurdağı), Hassa, Bahçe(+ Düziçi), Ceyhan(+Yumurtalık) ve Yarpuz (Merkez) kazaları bağlandı.
1905-1924 tarihleri arasında Cebeli Bereket Sancak olarak kaldı. 1908’de merkez Osmaniye’ye taşındı. 1924 tarihinden sonra sancaklar il’e dönüştü. 1924’ten 1933 yılına kadar İl olan Osmaniye, 1 Haziran 1933’te tekrar ilçeye dönüştürüldü. 26 Ekim 1996 tarihinde T.B.M.M tarafından tekrar il olma hakkı tanındı. Ancak Osmaniye’nin doğal sınırları oluşmadı. Erzin, Dörtyol ve hatta Ceyhan, Yumurtalık doğal Osmaniye sınırlarıyken Kadirli ve yeni ilçe Sumbas ise Kozan Sancağı’nın sınırlarıydı. İllerin ilçeye dönüştürülüp sonra tekrar il olmaları sınırlarda karışıklığa neden olmuştur.