Günüşük Konuşa, gülüşe, güle yala, yarenlikle.
-Sahreye gidersin, şendiğini toplarsın günüşükle ( günüş önen) yersin ,içersin.-İki kişi oturup yemek çok güzel de olsa yiyemezsin amma eşinle dostunla bi yağlı köfteri bile günüşükle yersin iştahın açılır. Nasıl yediğini bilmezsin.
Fotoğraf 1969 Hatice Güllü okul sahresi Halit Ziya Biçer arşivinden
