Pırıl pırıl Alleben’de bir gün: Tum Maamed Tum!

Haraflar ve pırıl pırıl Alleben…
Kahge bezinden tumanlardan tahta köprünün yanında yüzme öğrenen uşaklar:
-Tum Maamed tuum!
-La çütdepik yüzsene, elinlen karnıyn altına çek suyu.
-Yüzümüz keşerik keşerik oldu. Anamdan kötek yimeden eve gireydim.
-La suda naader tokaç balığı vardı haaa!
-Bi daa gedersek bentin yanına gedek ora daa gözel, diye konuşa konuşa evlerine gider, hayatta yemek yer, yorgunluktan sofranın başında uyuklamaya başlardı.
Hayatta ekinlikler, ekinlikte lökkiye, akasya, balçiçeği, akşamları sırsır sesi, sabahları serçe cıvıltısıyla büyüyen, beyaz yüzlü evlerin mutlu çocukları vardı.